به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پیشنهاد تدوین قانون جامع رسانه‌ها به 9 سال پیش برمیگردد. زمانیکه معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد وقت، به منظور کمک به ایجاد نظام جامع رسانه‌ها، سامان‌یابی امور مطبوعات و فعالیت‌های خبری و رفع چالش‌هایی همچون نبود امنیت شغلی روزنامه‌نگاران، از پیشنهاد موادی در خصوص حل این نواقص و تدوین یک قانون جامع و کامل در حوزه مطبوعات در برنامه چهارم توسعه خبر داد. اکنون اما برنامه پنجم توسعه نیز رو به پایان است و خبری از تصویب نهایی قانون جامع مطبوعات نیست.
پس از گذشت 9 سال از این پیشنهاد و چانه زنی‌های مجلس و دولت برای ارائه لایحه و تصدی سه نفر بر پست معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد، همچنان اعلام می‌شود که این پیشنهاد در کمیسیون لوایح دولت است.
طی گفت‌وگوهایی که با اهالی رسانه انجام شد، نتیجه مشترک این بود که همگی معتقدند یکی از بزرگترین مشکلات و چالش‌های فعلی خبرنگاران، نبود امنیت شغلی است.
به عنوان مثال بیژن نفیسی - روزنامه‌نگار- معتقد است: امنیت شغلی خبرنگاران دغدغه‌ای است که همیشه وجود داشته است و علت اینکه این مشکل همچنان پابرجاست این است که قانونمند رفتار نکرده ایم.
هوشمند سفیدی- استاد ارتباطات و مدیر مسوول روزنامه آرمان - می‌گوید: قانون مطبوعات ابهامات زیادی دارد و ابتدایی‌ترین مشکل آن امکان برداشت‌های مختلف از مواد قوانین مطبوعاتی است.
همچنین ناصر قدیری - مدیر مسوول روزنامه راه مردم - در این باره اعتقاد دارد که نبودن امنیت شغلی اولین دغدغه یک خبرنگار به حساب می آید.
تمامی این مشکلات قرار است در تدوین قانون جامع رسانه‌ها مد نظر قرار بگیرد. ذکر این نکته ضروریست که تمامی اهالی رسانه خواهان دقت و ضمانت اجرایی کافی برای این قانون هستند. اگر از تمامی این مطالب هم بگذریم، سوالی که در ذهن مخاطب به وجود می‌آید این است که آیا زمانی نزدیک به 9 سال برای تدوین و تکمیل یک قانون کافی نیست؟
محمدجعفر محمدزاده در پاسخ به این سوال که "نظام جامع رسانه‌ها" در چه وضعیتی به سر می‌برد، می‌گوید: کارهای حقوقی مربوط به تدوین نظام جامع مطبوعات رو به پایان است و تا چند هفته دیگر این لایحه برای ارائه به مجلس آماده می‌شود.
امید است که روز خبرنگار امسال فقط وعده برای خبرنگاران در پی نداشته باشد و تصویب و اجرایی شدن این قانون برای برطرف شدن مشکلات اساسی اقتصادی و صنفی بهترین هدیه به اهالی رسانه باشد
